DOST

    Hani bir kelimeyi çokça yazıp, çokça tekrar edip bakınca, yazılışından ve kelimenin verdiği anlamdan şüpheye düşersiniz ya, bence bunu kaldıramayacak tek kelime, “dost” kelimesidir. Şüphe kaldırmaz, tereddüt göstermez ama aynı zamanda mütevazı..

   Tdk  “Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi anlaşılan kimse, düşman karşıtı” diye tanımlar. Hemen ardınca sevdiğimiz insanlara dost yakıştırması yapmaktan çekindiğimiz ve neredeyse tüm iyi niyetimize rağmen azarlandığımız, uzun yıllar itibar edilen “Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo” gereksiz tanımını verir. “Dost” tüm bu handikaplara karşın, her zaman gönlümüzde gerçek anlamı ile yaşamıştır.

Dostluk, belki tüm zaaflara rağmen tahammül etmektir. Dost anlayandır belki. Dostluk, insanların birbirlerini olağanüstü tanıyıp güven oluştuktan sonra ki makam olsa gerek. Yoksa dostların birbirlerine veya kendi kendilerine ilişkin olan hatalara karşı müsamaha nasıl oluşturulur. Yani bir dost bir dosta niye eyvallah çeker.. Niye çeksin..

Belki dostlukların çok az olmasının sebebi, tüm bunların anlamının ve nedenlerinin bilinmediğinden dolayıdır. Bu cehaletle bitirilen birçok arkadaşlık, dostluk, evlilik ve birliktelikler var.

"Dostum, bana hatalarımı hediye edendir" der, İmam Cafer-i Sadık. Bu bir tamlamadır. Dostun eksikliklerini ve dostu tüm yönlerden tamlama..

Her zaman söyleyeceğimiz bir sözü saklı kalması temennisi ile dile getirmek isteriz. Bunun karşılığıdır belki dost.. Dost bir sırdır. Dost senin diğer yanındır.

Sevgi eşelemektir aşkı.. İlerlemektir.. Tekamüldür.. Tek taraflı da olsa bu böyledir. Aşk seni var eder,  âşık olduğunu değil. Eğer o layık değilse o yoktur. Eğer layık ise aşkın O'na bir faydası yoktur. Hep tek taraflı yaşarız bu hayatı. Ne yaparsak kendimize..

    Bana göre amatör bir zihin hariç, zihnin ve bilinçaltı dediğimiz şeyin kontrolü, yapılmak istenenlerin mantıklı olmamasından değil de, çok mantıklı olup piyasaca anlaşılamayacağındandır. Yoksa benim zihnimde yapmak istediklerim hep ütopik şehrimle alakalı. Bu toplumu o işe asla karıştırmıyorum. Hallac'ın misali gibi.. Toplum için anlaşılmayan şeyler toplum için en iyi olanı amma bu sizin için tehlikeli. Bu bizlerde bundan dolayı bastırılmışlık adını alıyor.

Çayhanede içilen iki çayın daha önce kim ödedi çetelesinin tutulmadığı kafadır dostluk.

Hamiline açık çektir.

Tabakta kalan son birkaç parça yemeği “sen ye, ben zaten aç değildim, doydum” demektir.

Aynadır, suya baktığında gördüğündür, dar günündür, zor zamanındır.

Velhasıl-ı kelam, dosttur işte..