"Ama onlar Şii"

İran-Irak Savaşı'nın olduğu yıllar. Ben o zamanlar henüz bir çocuktum. Bölgemizde çok iyi tanınan ve sevilen, bunun yanında yüzlerce talebe yetiştiren Seyda Mele Süleyman (ra) vardı. Hareket şuuru olan Seydalardandı. Haberleri ve gündemi iyi takip eder, iyi yorumlar ve analizler yapardı. Alışageldiğimiz klasik medrese Seydalardan farklıydı. Bu haliyle Onu çok sevmiştik. Çünkü İslam'ın sadece ibadi yönlerine değil, hayatın her alanını kuşatan hareket yönüne vurgu yapıyordu.
Mahallemizdeki caminin imamı da Onun talebelerindendi. Ama maalesef ki, Seydasının o yönünden hiç istifade etmemişti.

Hiç unutmam, bir Cuma günü Cuma namazından sonra camiden çıkıyorduk. Tabi küçük olduğumuz için etrafı düzenlemek, temizlemek ve ayakkabıları düzeltmek bize düşüyordu. Büyük bir hevesle ve zevkle yapıyorduk.

Caminin küçücük bir avlusu vardı. Seyda Mele Süleyman (ra), cami imamı olan öğrencisi ve cami cemaati o küçük avluda kapının yanında bir araya geldiler.

Konu bir şekilde İran-Irak Savaşına geldi. Ki o dönemde neredeyse konuşulan konuların başında savaş geliyordu. Şahsen o dönem Saddam'ı destekleyen kimseyi hatırlamıyorum. Herkes İran'ı destekliyor ve dua ediyordu.

Seyda Mele Süleyman (ra), söz savaştan açılınca, İran'ı savundu ve dua etti. Tabi bundan rahatsız olan caminin imamı, "Ama Seyda, onlar Şii'dir" dedi, yüzünü ekşiterek.

Seyda Mele Süleyman (ra), dönüp ona baktı, hiç unutmadığım ve hala kulaklarımda çınlayan şu muhteşem cevabı verdi: "Onlar Şii'dir, devletlerini kurdular. Sen Sünni'sin sen ne yaptın?!"

İmam kıpkırmızı olmuştu. Başını önüne eğdi ve sustu.

Allah rahmet eylesin, Seyda'nın bu cevabı kulağıma küpe oldu, hiç ama hiç unutmadım. Benim için bir hayat perspektifi oldu. İhtilaflar gündeme gelince, hep bu söz aklıma geldi ve olayları bir de bu açıdan değerlendirdim.

Şimdi denilebilir, İran'ın hiç mi hatası yok? Elbette var.
Süleymani'nin hiç mi yanlışı olmadı? Elbette oldu.

Peki, ben de bu çokbilmişlere soruyorum:
Onlar Şii, onlar Rafızi, onlar beşinci mezhep. Tamam. Peki, onlar bu inançlarıyla bir devlet, bir akım, bir yönetim, bir direniş oluşturdular. Sünni olarak siz ne yaptınız?

Onların, kabul etmezseniz de, İslam adını verdikleri ve yine kabul etmezseniz bile, şeriat olarak uyguladıkları bir düzenleri var. Sünni olarak sizin devletleriniz ne halde?

Orada hiç olmazsa ve en azından haram bildiklerimiz yasak. Peki, İslam'a göre haram olan neredeyse her şeyin helal olduğu ülkenizde, siz ne yapıyorsunuz? Seçimden seçime oy kullanıp, kendinizi kaldırmaktan ve tatlı hayaller kurmaktan başka bu düzenin değişmesi için ciddi anlamda ne yapıyorsunuz?

Ha bir de şu var: Yemen'i kan gölüne çeviren, en ufak insani yardımlara bile izin vermeyen, bebeklerin/çocukların ebeveynlerinin gözleri önünde açlıktan can çekişe çekişe ölmelerine sebep olan Suudiamerika, BAE, Mısır ve Sudan'ın Şii olmadığını hatırlatmak isterim.

Yine Libya'yı şuan ateş topuna çeviren aynı ülkeler olduğunu da ekleyeyim.

Mısır'daki modern firavunun da Şii olmadığını biliyor muydunuz?

Suudiamerika güçlerince Suudi'de ve Bahreyn'de katledilenler için tek kelime ettiğinizi duymadım. Haber bültenlerinde de yer almadılar. Pardon, onlar Şii'ydiler değil mi?

Suriye'ye gelince, evet, orada herkes yanlış yaptı. Hala da yapıyor. Ama sorun şu ki, başta İhvanı Müslimin olmak üzere o zamanki "direniş güçleri"nin hiçbiri, özellikle İran'ın gelin beraber bir hükümet kurmanızı sağlayalım teklifine yanaşmadı. Hatta küçümseyip, basın açıklamasıyla reddettiler. Niye? Çünkü tüm Suriye'yi alacaklarına o kadar emindiler ki! Açın arama motorlarını, tarayın.

Suriye'nin üçte ikisi muhaliflerin elindeyken gıkınız çıkmıyordu.

Muhalifler birbirlerini boğazlarken üç maymunu oynadınız.

İngiliz ajanını bile yardımsever olarak neredeyse cennetlik ilan ettiniz.

Yazacak çok şey var, ama arife bir işaret yeter.

Son söz, hiç boşuna kendinizi yormayın. Çünkü Cemaziyelevvelinizi çok ama çok iyi biliriz.

Derdiniz hiçbir zaman üzüm yemek olmadı. Her zaman derdiniz bağcıyı dövmekti ve hala da öyledir.